Gazal
غزل
مہتابی کہ از تابد,آسماں می لرزد
سروی کہ از بالد,گلستاں می لرزد
درگل نیست آں کہ تو بینی
گلیست کہ از دید,گلداں می لرزد
بس شاہ آمدند چونکہ نیامدند
شاہے کہ از آمد ,نوشیرواں می لرزد
نہ پری و بت و نہ شمسی گویم
جمالی کہ از دید ,پرستاں می لرزد
تو روی کہ راگ آید و ظفر چو
طاوس در رقص آید جاں می لرزد
No comments:
Post a Comment